Με την πρώην συνεργάτη, Νέλλη Ψαρρού, δουλεύαμε για πολλούς μήνες τα γυρίσματα του ντοκυμαντέρ Golfland. To αρχικό κείμενο που είχε κυκλοφορήσει και πια έχει αποσυρθεί, είχε τίτλο "Βάζω την κάμερα, βάζεις την έρευνα?", καθώς η προτροπή μου στην ανάγκη του να γίνει η συγκεκριμένη δουλειά ήταν (όπως θεωρήσαμε), καθοριστική. Μπορείτε να διαβάσετε το κείμενο εδώ http://dimitrismeletis.blogspot.com/2011/06/httpwww.html.
Δεν διεκδικώ κανένα εύσημο, όπως αρέσκεται να λέει η κα Ψαρρού, διεκδικώ σοβαρότητα και αξιοπρέπεια. Αξίζει νομίζω να σημειωθεί πως για τα γυρίσματα που κάναμε σε Πύλο, Αταλάντη, Αλμυρό, Χαλκιδική.... είχα χρεωθεί και τα μεταφορικά καθώς είχα την άνεση (?) . Αφού τελειώσαμε τα γυρίσματα και πηγαίναμε στο μοντάζ, είπα πως για τα λεφτά θα τα βρούμε και οτι πρέπει να μας ενδιαφέρει κατά πρώτο λόγο να κυκλοφορήσει η ταινία, αφού το θέμα που πραγματεύεται είναι τρέχον και πολύ σοβαρό. Αυτό προφανώς παρερμηνεύτηκε από την κα. Ψαρρού ως ότι "λεφτά υπάρχουν, το ντοκυμαντέρ είναι δικό σου, συγχαρητήρια". Και πιθανόν να πίστεψε στα σοβαρά (?) ότι το video έγινε τάχα δικό της !
Μετά από 9 μήνες δωρεάν διάθεσης της ταινίας μέσω του internet, κι ενώ δεν μπορώ να γνωρίζω τι χρήματα συγκέντρωσε απο χορηγίες το donation της κας Ψαρρού, επέλεξα να "κλειδώσω" το video για να συζητήσουμε επιτέλους σοβαρά το πώς θα βγάλουμε τουλάχιστον τα έξοδα μας. Την επόμενη μέρα, η πρώην συνεργάτης επικοινώνησε φανερά εκνευρισμένη. Της είπα πως για εμένα δεν είχε νόημα να το βλέπουν κάποιες δεκάδες χρηστών καθημερινά (που είχαν φτάσει στο σύνολο τις 5.000), ενώ εγώ χρωστάω χρήματα και δεν έχω πάρει ούτε cent.
Τότε πια επέλεξε να μου πει πως δεν ήμαστε πλέον συνεργάτες, από τη μέρα που την ...κρέμασα, όταν τον Αύγουστο του 2010 (ύστερα από τρίμηνες διακοπές της στην Γαύδο) ζήτησε να κάνουμε συμπληρωματικά πλάνα στην Πύλο (κι εγώ της ειχα πει πως θα το κάναμε το Σεπτέμβριο αν μπορούσε να περιμένει ή αλλιώς έπρεπε να πάει με κάποιον άλλο). Εγώ απόρησα για τον αφορισμό αυτόν που είχα υποστεί, και το εξέφρασα με όλη την δυνατή ευγένεια που (άλλωστε νομίζω ότι) με διακρίνει (?) Η απάντηση ήταν οτι είμαι καραγκιόζης και οτι “ο καθένας παίρνει ό,τι του αξίζει και καλά έκαναν τα συντρόφια μου (?) και μου έσπασαν την κάμερα”. Εκεί πια δεν είχα να αποκριθώ τίποτα.
Σχετικά με το σπάσιμο της κάμερας:
Το περιστατικό συνέβη , δύο εβδομάδες μετά από το video “Η καταστολή της απεργίας 5-10-2011” που χαρακτηρίζεται από την αλόγιστη βία των ΜΑΤ εναντίον του κόσμου αλλά και εναντίον του τύπου. Δεν μπορώ να ξέρω αν έχει σχέση.
Στις 19/10/2011 λοιπόν, μία ομάδα μασκοφόρων με οδηγό (?) τον “Ν.”, γνωστό τραμπούκο των Πατησίων (απ’ ότι έμαθα αργότερα) επιτίθεται σε κάμερες. Επιτίθενται και στη δική μου, με τη λογική οτι είμαι ... «ρουφιάνος» (νομίζω έχει σημασία πως καμία από τις πολλαπλές φορές που εχω προσαχθεί με την κάμερά μου για τον τρόπο που δουλεύω, ποτέ δεν άγγιξαν οι αρχές το υλικό μου, που οφείλω να προστατεύω, όπως και νά ’χει). Σχετικά με τον τρόπο που δουλεύω, μπορεί κανείς να δει αρκετά στο internet. Αυτό βέβαια δεν νομίζω να ενδιαφέρει τον “Ν” και κάθε άγριο σκύλο από αυτούς που δρουν κατά καιρούς στο Σύνταγμα με καλυμμένα τα πρόσωπά τους. Το πιο θλιβερό όμως για εμένα ήταν τα αδρανή πρόσωπα των γύρω μου που στέκονταν και κοιτούσαν αμέτοχα και απρόθυμα να αντιδράσουν.
Το δεδομένο είναι ότι η επίθεση αυτή ήταν η πρώτη που δέχτηκα ποτέ από μη ένστολο και ότι μια κάμερα που χαρακτηριζόταν από δράσεις αλληλεγγύης και ανεξάρτητης ενημέρωσης είναι πια άχρηστη.
Kαλή συνέχεια λοιπόν στον “Ν” και το «μαχητικό» του έργο, καλή συνέχεια και στην κυρία Ψαρρού και καλή επιτυχία με την υποψηφιότητά της στις εκλογές της για πολιτική εκπροσώπηση του λαού και «ευσυνείδητη διαχείριση» της εξουσίας…
Ανέβασα σχετικό άρθρο.
ΑπάντησηΔιαγραφή