άρειος πάγος - δικαιοσύνη καθαρή σαν άρεια και δολοφονικά ψυχρή σαν πάγος
"Όπως υπογραμμίζεται στη δικαστική απόφαση, σε περίπτωση ολοκλήρωσης θεραπευτικού προγράμματος απεξαρτήσεως από τον χρήστη ο οποίος έχει διαπράξει εγκλήματα που φέρεται ότι τελέστηκαν για να διευκολυνθεί η χρήση ναρκωτικών ουσιών, επιτρέπεται να ζητηθεί να του αναγνωριστεί ως ελαφρυντική περίσταση αυτή της ολοκλήρωσης του θεραπευτικού προγράμματος, προκειμένου να επιβληθεί κατά την επιμέτρηση μειωμένη ποινή.
Αντίθετα, δεν μπορεί να αναγνωριστεί κανένα ελαφρυντικό σε όσους με επιτυχία μεν έχουν ολοκληρώσει θεραπευτικό πρόγραμμα, αλλά έχουν διαπράξει ληστεία ή όλα τα άλλα εκείνα εγκλήματα που προβλέπονται στο άρθρο 31 του Ν. 3459/2006."
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_27/07/2011_400094
--
Εννοείται λοιπόν οτι κάποιος είναι εξαρτημένος, αλλά διαπράττει ληστεία για λόγους διαφορετικούς από το να ικανοποιήσει την εξάρτησή του.
Με αυτόν τον τρόπο λοιπόν απαξιώνεται το όλο πλαίσιο του 18άνω και των κοινοτήτων απεξάρτησης και επανένταξης στην κοινωνία. Οι προσπάθειες όλων εκείνων που αφιερώνουν τη ζωή τους στην αναδόμηση προσωπικοτήτων, στην στήριξη για χρόνια σε ανθρώπους που θέλουν να επανέρθουν ενεργά και συμμετοχικά στο κοινωνικό σύνολο. Όλοι αυτοί οι κοινωνικοί λειτουργοί, γιατροί, ψυχοθεραπευτές δρουν σε μια κατεύθυνση που δηλώνει στήριξη και επανένταξη, σε μια κοινωνία που φαίνεται ξανά να θέλει καταστολή και άρρωστη τιμωρία.
--
υγ: άραγε ποιες είναι οι αντίστοιχες τιμωρίες σε εκείνους που ληστεύουν κράτη, μισθούς, ασφαλιστικά ταμεία, βουνά ολόκληρα, υποδουλώνουν λαούς σε ιδιώτες και τα όπλα τους σε καιρό "ειρήνης" έχουν ανακυρηχθεί παράνομα για καιρό πολέμου ?
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δύσκολα το χωράει νούς ανθρώπου.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ανώτατοι δικαστές" και αδυνατούν να δούν ότι ,
ένα αδυσώπητο κίνητρο , αυτό τής ανέλεγκτης (έως και ανεπίγνωτης) εσωτερικής πίεσης για το φαρμάκι που έχουν εξαρτηθεί και αποτελεί την αρρώστια τους , οδηγεί αυτούς που πάσχουν σε ενέργειες που δεν είναι πράξεις τους . Όταν ενεργούσαν αυτό που χαρακτηρίστηκε κλοπή , ληστεία ή όποια άλλη πράξη εγκληματική δεν είχαν προσωπικό έλεγχο των γινομένων .
Η αρρώστια τούς υπερέβαινε .
Και θα έπρεπε να ντρέπονται οι δικαστές που θέλησαν να βάλουν ποιοτική διαφοροπίηση στην ποσοτική διαβάθμιση .
Για την βίαια πράξη κατά τής περιουσίας καταλάβανε την διακοπή υπαιτιότητος μεταξύ δρώντος ασθενούς και ενεργήματος (π.χ. απλή κλοπή) .
Για την άλλη βίαια πράξη κατά τής περιουσίας, απλά με "απειλή" μεν αλλά με ευτελές αντικείμενο (που την είπαν "ληστεία") οι ανώτατοι "δικαστές" δεν μπορεσαν να δούν την ίδια ακριβώς διακοπή υπαιτιότητας και καταλογισμού . Κάνουν μεγαλόστομες ερμηνείες στην εισαγωγή για να παραστήσουν τούς σοφούς φωτισμένους νόες που δίκαια κρίνοντας κατανοούν τα όρια τής ευθύνης τού ασθενούς , και κατόπιν στην εφαρμογή in concreto αυτοαναιρούνται . Μικρόψυχα ανθρωπάκια αφυδατώνουν την ερμηνεία τους με ένα αδιανόητο νομικά διαφορισμό: Ήταν ακαταλόγιστος ο ασθενής χρήστης , αλλά η ακαταλόγιστη "πράξη" του ήταν πιό επικίνδυνη από την κλοπή και άρα του καταλογίζεται .
Αν λέγανε τέτοιες αρλούμπες οι φοιτητές τής νομικής ποτέ δεν θά παίρνανε πτυχίο .
Αυτοί όμως πήρανε και γίνανε ανώτατοι δικαστές!
Το πτυχίο τους όμως και την ιδιότητά τους τα έκαναν για τα σκουπίδια .
Ντροπή στ' ανθρωπάκια , τούς μικρόνοες και άκρως επικίνδυνα ανεπαρκείς "δικαστές" τής πεντάρας . Ντροπή και ξανά ντροπή τους !!!