"No mas violencia contra las mujeres"

Το 2010 είναι η χρονιά που το Μεξικό γιορτάζει τα 100 χρόνια από την Μεξικανική Επανάσταση. Στις 25 Νοέμβρη όμως, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα ενάντια στη Βία Κατά των Γυναικών, πραγματοποιήθηκε στην πολιτεία Chiapas, στην κεντρική πλατεία του καθεδρικού ναού της πόλης του San Cristobal, συγκέντρωση από γυναίκες ιθαγενών κοινοτήτων της ευρύτερης περιοχής με κύριο πρόταγμά το "No mas violencia contra las mujeres" (όχι άλλη βία ενάντια στις γυναίκες). Το πρόσωπο που δέσποζε στο κεντρικό πανό ήταν αυτό της Bety Cariño Trujillo, ακτιβίστριας - αγωνίστριας για τα ανθρώπινα δικαιώματα, που έπεσε νεκρή από επίθεση παραστρατιωτικών στις 27 Απριλίου (στην ίδια επίθεση έπεσε νεκρός και ο Φινλανδός παρατηρητής Tyri Antero Jaakkola). Παρότι οι δράστες της δολοφονίας έχουν αναγνωριστεί, δεν έχει υπάρξει καμία σύλληψη ή καταδίκη.



Τα δεδομένα
Έχει παρατηρηθεί ότι τα τελευταία 4 χρόνια η βία έχει ενταθεί στην χώρα του Μεξικού με πολύ συχνές τις επιθέσεις παραστρατιωτικών σε κοινότητες ιθαγενών με συνήθη θύματα κυρίως γυναίκες. Πρόσφατα, σε τέτοια επίθεση, 3 γυναίκες ήταν τα θύματα βιασμού από 20 παραστρατιωτικούς. Δεν υπήρξε καμία δικαστική εξέλιξη ή κίνηση από την πολιτεία για ψυχολογική ή οποιασδήποτε άλλης μορφής αποκατάσταση των γυναικών. Το Εθνικό Παρατηρητήριο Πολιτών για τις Δολοφονίες Γυναικών (Observatorio Ciudadano National del Feminicidio) έχει καταγράψει επίσημα 1728 περιπτώσεις δολοφονιών σε μόνο 11 από τις 32 πολιτείες του Μεξικό για το διάστημα Ιανουάριος 2009 - Ιούνιος 2010. Το 40% των περιπτώσεων είχαν ηλικία 11-30 ετών. Από αυτές τις περιπτώσεις, μόνο σε 40 επιβλήθηκαν ποινές, χαρακτηριστική ένδειξη της γενικότερης πολιτικής ατιμωρισίας που ασκείται. Στην πόλη Juarez μόνο, έχουν καταγραφεί 567 δολοφονίες στο ίδιο διάστημα ενώ οι περιπτώσεις σεξουαλικής βίας είναι 11.794. Τα νούμερα αυτής της παρατήρησης τα έχουν συνυπογράψει 46 οργανώσεις σε 18 πολιτείες.
Συγκεκριμένα στην πόλη Juarez, θλιβερό παράδειγμα αποτελεί η δολοφονία της Josefina Reyes στις 3 Ιανουαρίου από το μεξικανικό στρατό, μιας ακτιβίστριας - υπερασπίστριας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην αιματοβαμμένη αυτή περιοχή. Η Ομοσπονδίακή Γραμματεία Υγείας έχει καταγράψει ότι μέσα σε ένα χρόνο οι περιπτώσεις βιασμών είναι 120.000, που σημαίνει μία κάθε 4 λεπτά. Επίσης είναι γεγονός ότι οι κακοποιημένες γυναίκες δεν τυγχάνουν καμίας περίθαλψης από το κράτος, το οποίο βέβαια, έχει υπογράψει πλήθος διεθνών συμφωνιών για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πρακτικά όμως δεν τις τηρεί. Αντίθετα αξίζει να παρατηρηθεί οτι σε όλη τη χώρα εκτός της πρωτεύουσας, η έκτρωση είναι παράνομη. Στην περίπτωση κύησης λοιπόν, ακόμη και τα θύματα βιασμού έχουν να επιλέξουν ανάμεσα στο να κρατήσουν το παιδί ή να ρισκάρουν την παράνομη έκτρωση με ό,τι αυτό συνεπάγεται.



Καταγγελίες
Οι συγκεντρωμένες λοιπόν γυναίκες, διαδηλώνοντας με συνθήματα για δικαιοσύνη, γη και ελευθερία, κατήγγηλαν:
--τη βία εναντίον τους και την ατιμωρησία που ακολουθεί ως προιόν των φιλελεύθερων και πατριαρχικών πολιτικών που ασκούνται.
--την στρατιωτικοποίηση ως πολιτική του κράτους που έχει επιφέρει δολοφονίες, συλλήψεις και εξαναγκαστικές εκτοπίσεις. Τα τελευταία 4 χρόνια με πρόφαση τον πόλεμο κατά των ναρκωτικών οι νεκροί έχουν φτάσει τις 30.000. Η βία ενάντια στις γυναίκες έχει ενταθεί εξαιτίας αυτών των τακτικών.
--την αναθεώρηση του άρθρου 27 που αναγνώριζε συνταγματικά τα ejidos (μορφή συλλογικής γαιοκτημοσύνης που προέκυψε μετά την Μεξικανική Επανάσταση του 1910). Με την αναθεώρηση απαιτούνται τίτλοι ιδιοκτησίας, με αποτέλεσμα πρακτικά, να προκύπτει ευκολότερη αγοραπωλησία γης και αλόγιστη εκμετάλλευση του φυσικού της πλούτου.



Τα αιτήματα τους ήταν και είναι:
--Να σταματήσουν η βία εναντίον τους και η πατριαρχία. Να μπορούν να επιλέγουν μόνες τους συζύγους τους και να αποφαίζουν για τα παιδιά που θα κάνουν.
--Να μπορούν να συμμετέχουν ισότιμα στις συνελεύσεις των κοινοτήτων τους, ώστε να αποκτήσουν φωνή.
--Να έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση
και σε κρατικές υπηρεσίες υγείας και πρόνοιας
--Το κράτος να αναλάβει τις ευθύνες του
σε σχέση με τις συμφωνίες που έχει υπογράψει
--Να εξασφαλιστούν δίκαιες τιμές στη δουλειά τους και σεβασμός στην κουλτούρα και τη διαφορετικότητά τους।Αλλαγή δηλαδή της στάσης απέναντι στις ιθαγενείς που εργάζονται ως οικιακές βοηθοί και αντιμετωπίζουν σκληρή ρατσιστική συμπεριφορά
--Δίκαιες τιμές στα προϊόντα που πουλούν.
--Να έχουν δικαιώματα στη γη και σε όσα αυτή παρέχει. Για παράδειγμα, στην πολιτεία Chiapas γίνεται το 60% της παραγωγής ρεύματος, ενώ οι ιθαγενείς πληθυσμοί δεν ωφελλούνται απ'αυτή την εκμετάλλευση, αντίθετα πρέπει να πληρώνουν το ρεύμα σε τιμές υπερβολικές για τις δυνατότητές τους.
--Πλαφόν σε βασικά είδη διατροφής, τέλος στο μονοπώλειο. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της εταιρίας Maseca, που έχει το μονοπώλειο στην παραγωγή τορτίγιας, απο αλεύρι επί το πλείστον εισαγόμενο από τις ΗΠΑ.
--Να μπει φρένο στις πολυεθνικές που εκμεταλλεύονται τη γη και τους αυτόχθονες.