Copenhagen 2009 - Οι φωνές που δεν ακούμε και οι δράσεις που δε βλέπουμε
Για πολλούς από εμάς, η κλιματική αλλαγή είναι μια προπαγάνδα των media, οικολογικές εμμονές καποιων επιστημόνων και μια ευκαιρία διαφήμισης για μεγάλες επιχειρήσεις. Δυστυχώς όμως, υπάρχει και άλλη διάσταση του προβλήματος.
Tο Δεκέμβρη του 2009 στην Κοπεγχάγη της Δανίας πραγματοποιήθηκε η σύνοδος κορυφής COP15 του ΟΗΕ. Εξέχουσες προσωπικότητες της διεθνούς πολιτικής σκηνής, όπως ο κυβερνήτης Arnold Schwarzenegger έδωσαν το παρόν με δηλώσεις του τύπου "I'll be back". Αντίθετα, το 80% των ΜΚΟ που συμμετείχαν στη διαδικασία, κλήθηκαν να αποχωρήσουν, λόγω περιορισμένου χώρου.
Παράλληλα με τη κλειστή σύνοδο, πραγματοποιήθηκαν ανοιχτές διαδικασίες, όπως το Klimaforum, που φάνηκε καλή ευκαιρία να συναντηθούν επιστήμονες, ακτιβιστές, καλλιτέχνες, ΜΚΟ, δημοσιογράφοι και ενεργοί πολίτες από κάθε γωνιά του πλανήτη. Η μεταξύ τους ζύμωση απέφερε ενημέρωση για ζητήματα ζωτικής σημασίας και αν το αποτέλεσμα δεν μπορεί να είναι άμεσα αισθητό, σίγουρα το μήνυμα προς τους γνωστούς-αγνώστους "υπευθύνους" έχει παραδωθεί. Η "Διακύρηξη των ανθρώπων", το κέιμενο που προέκυψε από το Klimaforum έφτασε στην αίθουσα των συνδιασκέψεων και είχε 2 λεπτά να παρουσιαστεί. Κάποιοι από τους διοργανωτές του, είπαν πως 2 λεπτά είναι καλύτερα από κανένα. Είναι καλύτερα;
Στις 16 Δεκεμβρίου πάντως, η πορεία για δικαιοσύνη στην κλιματική πολιτική, θα συναντούσε το γκρούπ των αποκλεισμένων για μια "Συνέλευση των πολιτών".Το πλάνο δεν πραγματοποιήθηκε. Τα γκρουπ δε συναντήθηκαν ποτέ και όσοι άντεξαν το άρωμα του δακρυγόνου, έμειναν για να κάνουν κάτι σαν αυτό που είχε προγραμματιστεί.
Στο σχετικό ντοκυμαντέρ, αναγνωρισμένες προσωπικότητες της επιστημονικής κοινότητας , όπως η Naomi Klein, o George Monbiot και ο Ricardo Navarro, μιλούν και δρουν μαζί με ανθρώπους που έφτασαν ως την Κοπεγχάγη, σχετικά με ζητήματα όπως:
--Πόσο πράσινη είναι η κλιματική πολιτική των οικονομικών υπερδυνάμεων
--Ποια η σχέση της κλιματικής αλλαγής με τους πρόσφυγες
--Ποια η συμβολή των τραπεζών στην παγκόσμια κλιματική πολιτική
--Ποιος είναι ο πραγματικός οφειλέτης και ποιος ο πιστωτής πάνω στον πλανήτη
--Τι μπορούν να προτείνουν ή να πετύχουν 100 άνθρωποι συνδεδεμένοι διαδικτυακά
--Πόσες μπορεί να είναι οι προσαγωγές για ένα σπασμένο τζάμι μιας τράπεζας και ποιο είναι το "ανεπτυγμένο" μοντέλο της Ευρώπης στο να διαχειρίζεται τις φωνές που αντιδρούν
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου